Vanmorgen reed ik langs ons winkelcentrum en zag daar een jochie van pakweg 2 jaar achter zijn moeder aanlopen.
Vertederend om te zien hoe de moeder met alle geduld van de wereld wachtte omdat hij steeds weer van alles zag wat zijn aandacht trok. Doorlopen was er daardoor niet bij.
Ik dacht gelijk aan mijn eigen kinderen, toen zij klein waren en hoe groot ze nu zijn. Mijn nichtjes, eerst zo teer en klein, nu inmiddels zelf moeder.
Ik realiseerde me dat ik dat de laatste tijd steeds vaker opmerk, dat het echt zo’n cyclus is van geboorte, opgroeien, allen veel van dezelfde dingen doormaken, groot worden en uiteindelijk dood gaan.
In één leven trekken er zoveel herhalingen voorbij op ontzettend veel verschillende gebieden. Het is allemaal normaal, we staan er niet eens bij stil.
Kijk jij er wel eens naar? Welke zaken jou al vele keren zijn overkomen? Welke (en hoeveel) situaties jou doen denken aan een soortgelijke situatie die je hebt meegemaakt? Dat er steeds weer mensen in je omgeving zijn/komen die op elkaar lijken omdat ze dezelfde dingen doen?
Heb jij in de gaten hoe vaak je in dezelfde valkuil stapt?
Als we ons leventje eens goed bekijken zijn er om ons heen allerlei zaken, omstandigheden en situaties die steeds weer terugkomen.
Neem nou heel eenvoudig de mode, lopen ze zomaar in kleren die ik als kind of als puber ook al droeg!
Wel, mijn puberteit is toch al lang geleden en in tussentijd is er al een heel nieuw scala aan modebeelden voorbijgetrokken.
De natuur. De seizoenen komen elk jaar terug, volle maan, eb en vloed, de bomen en bloemen veranderen steeds rondom hetzelfde tijdstip in het jaar. Elk voorjaar weer zijn er overal jonge dieren in de wei te zien.
Muziek. Ik dacht de laatste jaren dat (voor mij althans) échte muziek uit den boze was. Het werd steeds minder lekker voor me met die moderne muziek om naar te luisteren. Nu is het echter weer een beetje terug naar mijn jeugd- jong volwassen jaren en zet ik weer met plezier de radio aan.
Op deze manier kan ik nog vele voorbeelden verzinnen, eindeloos doorgaan.
Al met al lijkt het er gewoon op dat alles volgens bepaalde vaste patronen gaat.
In mijn dagelijkse omgang met mijn kinderen valt het me al sinds de geboorte van mijn dochter op, hoe vaak ik de neiging heb om te reageren vanuit mijn eigen ervaringen uit het verleden. Vanuit de normen en waarden waar ik mee ben opgegroeid. Ook weer dus volgens een vast patroon.
Als ik dat goed vergelijk met het heden echter, klopt dat vaak al lang niet meer. Tijden gaan vooruit, er komen steeds nieuwe ontwikkelingen. Zowel in omgang met elkaar, in het gebruik van spullen (denk aan alle elektronica), als in normen en waarden binnen onze maatschappij. Onze wereld maakt in sneltreinvaart veranderingen door binnen al die vaste patronen. De patronen passen zich ook steeds weer aan, veranderen langzaam al valt dat lang niet altijd op.
Natuurlijk, een aantal zaken zullen nooit veranderen, denk aan de seizoenen, ze zullen er altijd zijn. Echter, ook hier zien we lichte verschuivingen, de zomer is tegenwoordig soms kouder dan het voorjaar, het ene jaar wel, het andere niet.
De natuur is flexibel daarin, neemt het zoals het is en doet mee, past zich aan.
Wat doet de mens hiermee? Wat die jij hiermee?
Hoe zit het met jouw patronen. Kén je ze eigenlijk wel? Hoeveel waarde hecht je eraan? Zit je er in vast? Of kun jij net zo flexibel zijn als de natuur? Pas je je aan als dingen om je heen veranderen? Hoe doe je dat? Wat levert jou dat op?
Voor veel mensen levert het veel stress op als oude patronen ineens niet meer de vertrouwde patronen zijn of als ze niet meer lijken te werken. Ze worden er onzeker van en kunnen er niet mee uit de voeten.
Ze merken het eerst helemaal niet eens. Mopperen wat, “accepteren” het (denken ze), mopperen nog wat meer, voelen weerstand. Langzaam maar zeker beginnen ze sneller te reageren op andere dingen die niet lekker lopen……en voordat ze het weten zitten ze in de stress.
Het zijn niet de omstandigheden
die je ongelukkig maken,
maar je gedachten erover.
Nin Sheng
Nin Sheng zegt het al, het is niet datgene wat er gebeurd waardoor we in de stress schieten, het zijn de gedáchten die we er over hebben, de manier waarop we er mee omgaan, die er voor zorgen dat we niet lekker in ons vel komen te zitten.
Herken je dat? Je al zorgen maken over iets in de toekomst terwijl je helemaal niet weet of dat gaat gebeuren? Boos worden op iets of iemand terwijl dat de situatie helemaal niet veranderd en je alleen maar een vervelend gevoel of slechte zin krijgt? Van die momenten waarop je zegt: had ik even nagedacht dan had ik het helemaal anders aangepakt?
Het spontaan reageren op situaties komt vanuit ons emotionele geheugen, gesetteld in de amygdala van onze hersenen. Je herkent iets en gelijk komt er een reactie. Het lijkt alsof je het niet in de hand hebt. Balen, en flink ook.
Even terug naar mijn kinderen en afspraken.
Zelf heb ik een afspraak met mijn kinderen, al van jongs af aan, dat ze altijd een vraag opnieuw mogen stellen als ik als antwoord een nee heb gegeven. Als ze nl opnieuw hetzelfde vragen ga ik vaak pas écht nadenken of mijn antwoord nog wel reëel is. Heb ik vanuit automatisme geantwoord? Vanuit een oud patroon? Klopt mijn antwoord nog met de huidige situatie?
Kinderen worden ouder waardoor regels aangepast kunnen worden. Situaties kunnen geheel anders zijn waardoor iets wat normaal niet kon nu wel kan.
Ik heb moeten leren om niet meer vast te zitten aan oude patronen, weet me heerlijk te ontspannen en realistisch te kijken naar wat er nú is. Mijn leven is een stuk meer ontspannen geworden sindsdien en ik geniet een stuk meer.
Mensen vragen me vaak of de kinderen dat dan niet uitbuiten, of ze altijd weer opnieuw een tweede keer vragen. Wel, het gekke is dat ze bijna nooit een tweede keer dezelfde vraag stellen en wanneer ze dat wel doen is er inderdaad vaak een veranderde situatie, een goede reden om het nu anders te zien of te doen. Het lijkt of ze dat zelf ook automatisch in de gaten hebben gekregen.
Afspraak is ook, dat als ik een tweede keer nee zeg, ze niet door moeten zeuren. Ze houden zich daar behoorlijk goed aan, weten waar ze aan toe zijn en hebben het gevoel dat we steeds up to date blijven met onze regels en afspraken.
Leven in het nu, niet klakkeloos vasthouden aan het oude.
Hoe zit dat bij jou? Kun je oude patronen ook veranderen? Kun je oude zaken of gewoontes loslaten en openstaan voor nieuwe? Kun je dat ontspannen toelaten of levert jou dat stress op? Wordt je er onzeker van als dingen om je heen veranderen?
Indien het je stress oplevert, wat doe je daar dan aan?Verander je de situatie? Stapel je het allemaal op en ontplof je gewoon eens in de zoveel tijd? Helpt dat?
Of kom je tegen dat het soms alleen maar van kwaad tot erger wordt? Dat het je hele doen en laten beïnvloedt? Dat je niet meer helder na kunt denken?
Wat je aandacht geeft groeit, zo ook stress en ergernissen.
ER IS GOED NIEUWS!!!
Je kunt leren hier anders mee om te gaan, niet meer zo acuut te reageren op een manier die later een vervelend gevoel oproept of een vervelend gevolg heeft. Je kunt leren je gedachten en reactie over/op iets te veranderen waardoor je hele houding veranderd. Automatisch verandert dan ook de situatie die daarna ontstaat.
JE KUNT HET HELEMAAL IN JE EIGEN HAND LEREN HOUDEN !!!!!
Geïnteresseerd in hoe je dat moet doen? Nieuwsgierig?
Neem contact op en ik help je om inzicht te krijgen in je oude patronen, waar je ze losser kunt laten of omvormen indien nodig. Ik leer je om meer in het nú te leven en van daaruit spontaan te reageren. Ik help je te ontdekken hoe jij meer van jouw leven kunt genieten. Ik help jou focus te krijgen op wat je écht wilt en daar al je aandacht op zetten.
Geef een reactie